uzun oldu değil mi yazmayalı?
yeniden içimde yazma isteği uyandırdı bu şarkı...epeydir uzaktım teomandan....
"zamanı yaralarla ölçen kadın..."
ne güzel yazmış...
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Senle ben ...
hatta bunu bile demiş;
En sevdiği ses, çocuk sesi
Oysa, anne olmayı istememiş
Yıllar var ki kendi
Hiçbir zaman kök salmamış ki
Sırf birgün çekip gidebilmek için ....
dinlemek lazım...
benimki pembe:)
YanıtlaSilklasik bir yapın mı var ki o zaman sitare?
YanıtlaSilbu arada söz Elif Şafakmış belli zaten...
benim ikinci rengim lila-mor aslında bunu ilave etmemişim.ben ve klasiklik muhahaa.yanımdan bile geçemez.tam tersi şeker.acayip biriyim ben.her renk var içimde.ama en çok giyside duvar boyasında klozet kapağında toz pembe seviyorum.hakkaten ya çok mu klasik demek bu.herkes çok ilginçsin diyor oysa:)
YanıtlaSilalgida kalpli hatun kayıplarda,ya ruhu darlanmakta ya da yazamayacak kadar sınırlı zamanlarda...
YanıtlaSil