27 Aralık 2010 Pazartesi

yoğun ve yorgun geçen bir "gün"ün ardından.


daha önceleri de bir blogum vardı."yemek" temalı,ama herşeyden yazıyordum,bilenler bilir..O sıra Bakü'de yaşıyorduk ve yazacak o kadar çok vaktim vardı ki...başlarda iyiydi,yatarken yarın blog için ne yapsam diye düşünerek yatıyordum o kadar yani:))ama sonraları türk çevrem genişledi,baküyü sevdim,öğrendim,kendi kendime dolaşır,dönüşte de evi bulur hale geldim filan derken blogu salladım.bir de yemek temalı oldugu için,yazacak birşeyin olsa bile yeni tarif eklemediğim için yazmak istemiyordum....


neyse aradan biraz geçti yeniden yazma isteği uyandı bende.
bugün de tarif ekleyesim var:))
yok yok öyle değilde..
bugün şu kadınların klasik "gün"leri olur ya,o bendeydi...aman allahım tam bir manyaklık başka birşey değil.hep uzak durmuşumdur bu kadınları kısır döngüye alan,sıradanlaştıran şeylerden.ama malum işin içine kayınvalide,kocanın akrabaları girince..birşey diyemedim,hadi bende gireyim dedim.demez olaydım:))3 gün 3 gece hazırlandık,sonuç:yendi,içildi,gidildi...şu saat itibariyle ev yeniden yaşanacak hale geldi şükür:))


benim manyakça huylarım vardır,onlar yüzünden hep koştura koştura hazırlanırım.bu seferde öyle oldu.en son allığımı sürerken misafirler geldiler:))
neyse sağ salim atlattık.
bende bugün bir kere daha teyit ettim ki,çocukluysan güne müne girmeyeceksin kardeşim.giriyorsan dışarda yemek olan günlere gireceksin,çocugu da annene bırakacaksın:))


ikramlarda,illa sıcak servis olacak birşey hazırlamayacaksın,bayatlamayan poğaça,üçbinyıl dışarda dursa çürümeyecek kurabiye,akşamdan yapılabilecek en kolay sütlü tatlıyı felan seçeceksin,yoksa benim gibi kan ter içinde kalırsın...


çocuklar için kilidi olan bomboş bir oda ayarlayacaksın,istedikleri gibi delirsinler,üstlerine kilitleyip rahat rahat çayını içeceksin.yoksa benim gibi beyaz koltuktan yukarda gördüğünüz kurabiyenin çikolatalarını silmek zorunda kalırsın...


neyse işte bu böyle sürer gider... yorgun olan ben,uyumaya gider...

3 yorum:

  1. zor sahiden de çocuklarla ağır işlerin altına girişmek.. hele ki çok titizleniyorsa insan.. titizliği kesmek lazım aslında yoksa giderek insan misafir istemez boyuta geliyor

    YanıtlaSil
  2. walla aynen öyle deli anne,aman kimse gelmesin kendi kendime yaşarım moduna geçmişim de benim haberim yokmuş:))

    YanıtlaSil
  3. orutin içindeyken anlamıyor da insan ara verince hatta çocukları büyüyüp rahata erince daha zor geliyor

    YanıtlaSil